Od białego do purpury to najważniejszy okres rozwoju studenta BJJ, ponieważ właśnie wtedy rozwija się jego własny styl.
Zaczynamy na białym.
Czego potrzebuje biały pas, aby dojść do niebieskiego? Biały pas przeważnie rezygnuje z BJJ po pół roku, ponieważ nie rozumie BJJ i myśli, że to sport nie dla niego. Należy zrozumieć, że BJJ jest bardzo skomplikowane, musi uzbroić się w cierpliwość i uczyć podstawowych technik. Należy jak najwięcej powtarzać te techniki i dokładnie studiować te techniki, skupiać się na nich, na pozycjach, a nie na grze i przyszłości.
Białe pasy powinny jak najwięcej czasu poświęcać na obserwacji sparingów wyższych stopni, powinien przyglądać się jak używają podstawowych technik. Wprawdzie te najbardziej skomplikowane wyglądają fajnie, jednak nie są jeszcze dla nich. Najpierw fundamenty.
Trening białego pasa powinien trwać około godziny i opierać się o naukę podstawowych pozycji oraz sweepów i przejść. Nie można go wypychać do pełnych sparingów, ponieważ jeszcze dobrze nie wie co ma robić. Nie jest przygotowany.
Niebieski do purpury.
Jeżeli dostaniemy już niebieski pas, zmieniamy nasz cel – a jest nim purpura. Dojście tam nie jest łatwe i jest to powolny proces. Często dojście z niebieskiego do purpury zajmuje trzy lub cztery lata, podczas gdy dojście do czarnego z purpury, może zająć mniej niż cztery lata. Purpurowy pas jest najtrudniejszy do osiągnięcia i wielu studentów odchodzi, nie mając motywacji, myśląc, że stoją w miejscu.
Jeżeli dojdzie się do tego etapu, gra jest już wyrobiona, że potrafi się wykonywać kombinacje wielu technik razem i ma się wyczucie, którą technikę wykorzystać w danej sytuacji. Niebieski pas musi skupić się na zrozumieniu tej gry i łączeniu technik. Na poziomie purpury, ataki jedną techniką nie przynoszą już skutku. Im umiejętności bardziej rosną, tym trudniej skończyć walkę bez kombinacji ataków i obron.
Rozumiejąc ruch, niebieski pas potrafi już nauczyć się jak połączyć techniki razem i ustawić je w walce.
Purpura i kontuzje.
Kiedy student osiągnie purpurowy pas staje się elitą BJJ. W tym momencie wie, że należy do sztuki BJJ, kocha to i cały czas o tym myśli. To świetny pas, który na tym poziomie zna techniki pozwalające mu na sparingi z każdym zawodnikiem w klubie bez uczucia bycia zdominowanym i przytłoczonym przez umiejętności przeciwnika. Purpurowy pas łączy coraz więcej technik, zwiększając szybkość i dynamikę każdego ruchu.
Na tym poziomie rozwija się też obronę. Podczas sparingów dobrze jest „dać” złapać się przeciwnikowi w trudną pozycję, oddając mu przewagę, aby uczyć się wyjścia z trudnych, beznadziejnych sytuacji, unikając w ten sposób poddania się.
Purpura wykonuje te same ruchu, techniki co brązy i czarne, jednak wyższe stopnie, robią to szybciej i lepiej. Są skuteczniejsi i dokładniejsi w danym momencie walki. W taktyce i grze, decyzje są podejmowane coraz lepiej i wyraźniej niż przy purpurze. Wiele osób zdaje sobie sprawę, że na wyższych stopniach wykonują te same ruchy co na purpurowym pasie, z tym że robią to lepiej. Często purpura w sparingu z wyższym pasem wygląda jak by walczyła jak równy z równym. Różnica polega na timingu i trafności decyzji.
Jednymi z głównych przyczyn rezygnacji z BJJ na poziomie purpury, są kontuzje. Na tym poziomie studenci bardzo szybko chcą zwiększać swoje umiejętności przez co nie przywiązują wagi do odpowiedniej regeneracji. Przetrenowanie jest częste na tym poziomie, a to prowadzi do poważnych kontuzji.
Brąz.
Brązowy pas jest najlepszą zabawą i najlepszym pasem w systemie stopni w BJJ. Brąz ma wiedzę i technikę czarnego pasa, ale nie posiada jeszcze ciężaru i odpowiedzialności mistrzowskiego stopnia.
Brązowy pas chodzi po akademii z dumą bycia o krok od najwyższego celu bez konieczności bycia perfekcyjnym. Zawsze ma wymówkę, że przecież jeszcze nie jest czarnym pasem. Brązy mają tą samą grę co purpury, ale są lepsi i szybsi w podejmowaniu decyzji. Mają lepszy timing i wyczucie technik. Są w stanie przewidzieć działania przeciwnika i przygotować się na działania kilka ruchów do przodu.
Na tym poziomie brąz doskonali swoją grę do perfekcji, polepsza timing, rozwija techniki. Czas spędzony na macie, trening oraz pytania do instruktora to podstawowe sprawy na tym poziomie.
Biały pas, który nigdy się nie poddał, Czarny Pas.
Czarny pas, poziom mistrzowski, który zaczyna na nowo poznawać BJJ. Mogło by się wydawać, że na tym poziomie człowiek wie wszystko o BJJ, o walce w parterze i samoobronie. Nic bardziej mylnego. Będąc czarnym pasem miłość do BJJ rozkwita na nowo. Zaczynamy poznawać Brazylijskie Jiu Jitsu w innym wymiarze niż do tej pory. Nie tylko ze względu na nasz poziom, ale także na ze względu na nasz autorytet, który z racji bycia czarnym zostaje z nami na stałe. Wszyscy adepci zaczynają patrzeć nas, tak jak my patrzyliśmy na naszego mistrza, kiedy zaczynaliśmy naszą przygodę z BJJ.
Po osiągnięciu upragnionego czarnego pasa, zaczynamy dostrzegać ile jeszcze pozostaje do odkrycia w BJJ. Mam nadzieję, że każdy z nas osiągnie ten wymarzony poziom i będziemy mogli poczuć na własnej skórze jak to jest, poznawać BJJ na tym etapie naszej drogi.
Powyższy tekst, z drobnymi zmianami został przeniesiony na tego bloga. Oryginał przez wiele lat wisiał w głównej siedzibie Mata Leao w Toruniu.
Ossss
